 Bangkok is de hoofdstad van Thailand. Bangkok is tevens de grootste stad, met een bevolking van 10 787 211 (1 januari 2005). De stad is gevestigd op de oostelijke oever van de Menam (Chao Phraya-rivier), dicht bij de Golf van Thailand.
Stadsbeeld:
Bangkok was tot de jaren '80 van de twintigste eeuw nog een stad waar je, vanaf een hoog punt, de talloze gouden daken van tempels kon zien. Nu - aan het begin van de eenentwintigste eeuw - kost het moeite om in sommige delen het oude Bangkok nog te herkennen. De tempels zijn niet verdwenen. Er komen zelfs nog regelmatig nieuwe tempels bij. Maar door de express ways (wegen op pijlers) en de Skytrain, die beide op betonnen pijlers boven straatniveau liggen, is veel zicht aan het oog onttrokken. Een straat als Silom was in de jaren '90 van de twintigste eeuw nog een open straat. Nu lijkt hij door de Skytrain meer op een tunnel.
Het voordeel van deze veranderingen is wel dat de verkeerschaos enigszins is verlicht. Was de stad vroeger één grote file, nu beweegt het verkeer er langzaam door. Het rijden in een auto geeft de bewoners van Bangkok aanzien. Wie niet met zijn auto naar het werk komt, verdient blijkbaar niet genoeg, in de gedachten van de Thai. Er is in Bangkok echter een zeer behoorlijk stelsel van openbaar vervoer, los van de verhoogde wegen en de Skytrain. Er is een uitgebreid busnet, over het water van de Chao Phraya-rivier is een prima express boat service en taxi's zijn er goedkoop en in overvloed aanwezig.
Het stadsbeeld van Bangkok kenmerkt zich niettemin, voor de wandelaar die zijn ogen open houdt, door de aanwezigheid van de vele boeddhistische Wats. Ook Chinese tempels zijn op veel plaatsen aanwezig. Een rondgang door de stad toont grote tegenstellingen. Wijken met grote hotels en dure kantoorgebouwen worden afgewisseld door arme wijken en ook sloppenwijken.
Ook de bevolking is divers van samenstelling. Naast Thais uit alle delen van het land ziet men er ook veel Chinezen, immigranten uit India en vele expatriates.
Bangkok telt vele winkelgelegenheden en wordt door de Tourism Organisation of Thailand dan ook in het buitenland aangeprezen als winkelbestemming. Er zijn vele markten en in elke buurt zijn er vele, kleine min of meer gespecialiseerde winkeltjes, vaak geconcentreerd langs grote wegen, of rond grote - luxe - warenhuizen en winkelcentra.
De stad heeft ook groen. Midden in Bangkok ligt het grote Lumphini Park, en iets buiten het centrum liggen nog diverse andere parken. Een ervan is aan de geliefde monarch Koning Rama IX (Bhumibol Adulyadej gewijd: Rama IX Park, ter hoogte van Sukhumvit Soi 103.
Vervoer:
Toen al het transport nog per boot geschiedde, bezorgde een uitgebreid netwerk van kanalen (khlong gaf) de stad de bijnaam Venetië van het Oosten. Tegenwoordig zijn bijna alle kanalen gedempt; ze zijn omgebouwd tot drukke straten. Tal van wegen op pijlers en een gedeeltelijk voltooide ringweg rond Groot-Bangkok moeten de verkeersopstoppingen oplossen. Enkele belangrijke verkeersaders zijn onder andere Silom en Sukhumvit.
Bangkok telt ook een efficiënt busnet van bussen met airconditioning dat alle grote wegen beslaat.
In 1999 is een hooggelegen Skytrain, een metrosysteem maar dan op palen in plaats van onder de grond, geopend. De eerste lijn van de ondergrondse metro werd geopend in juli 2004 (zie metro van Bangkok).
De overblijfselen van een mislukt spoorproject (het Hopewell-project) zijn te zien vanaf het hoofdstation richting de Don Muang luchthaven. Als gevolg van de financiële crisis in Azië werd de bouw gestaakt. De betonnen pijlers staan er nu verlaten bij.
Bangkok is ook het centrale knooppunt van alle spoorlijnen van Thailand, het belangrijkste station is het Hua Lamphong-station, dat ook het knooppunt is voor veel buslijnen die de steden verbinden.
De nieuwe luchthaven Suvarnabhumi is op 28 september 2006 in gebruik genomen. Met de bouw van deze luchthaven, in het district Bang Phli van de provincie Samut Prakan ten zuidoosten van de stad, werd in 2002 begonnen. Suvarnabhumi heeft zowel de internationale als binnenlandse vluchten overgenomen van Don Muang, dat ten noorden van de stad ligt, ingesloten door stedelijke gebieden. Don Muang was de drukste luchthaven in Zuidoost-Azië; Suvarnabhumi zal deze positie waarschijnlijk overnemen.
Geschiedenis:
Bangkok begon als klein handelscentrum en als haven voor Ayutthaya, dat de hoofdstad was tot het in 1767 door Birma ingenomen en verwoest werd. Bij Thonburi, aan de overkant van de rivier bij Bangkok, werd een tijdelijke hoofdstad gevestigd. In 1782 liet Koning Rama I bij de rivier een paleis bouwen op het eiland Rattanakosin. Hij maakte Bangkok tot hoofdstad, en veranderde de naam in Krung Thep. In het westen wordt echter nog altijd de oude naam van de stad gebruikt. Het Koninklijk Paleis complex bevat Wat Phra Kaew, waar het beeld van de Smaragdgroene Boeddha wordt bewaard.
Economie:
Bangkok is het economisch centrum van Thailand. Dankzij de Chao Phraya-rivier fungeert Bangkok als haven. Ook de effectenbeurs van Thailand (SET) is in Bangkok gevestigd.
De belangrijkste exportproducten zijn bewerkt voedsel, hout, en textiel. De bedrijven in Bangkok bestaan onder meer uit rijstmolens, cementfabrieken, zaagmolens, olieraffinaderijen, en scheepswerven. De stad is een beroemd juwelierscentrum waar zilveren en bronzen voorwerpen worden gekocht en verkocht.
Bangkok telt verder diverse universiteiten, een kunstacademie, een nationaal theater, en een nationaal museum.
Toerisme is een belangrijke bron van inkomsten voor Bangkok. De stad bevat vele uitbundig versierde boeddhistische tempels. Khao San Road, dicht bij het Grote Paleis complex, is een populaire bestemming voor rugzaktoeristen.
Nachtleven:
Aan het einde van de 20e eeuw en de eerste jaren van de 21e eeuw stond Bangkok onder expatriates in Azië en rond de wereld bekend als de uitgaansstad. Dit kwam door Bangkoks gevarieerde uitgaansleven: vele restaurants, disco's en andere plaatsen van vertier. Ook het feit dat de officiële sluitingstijdenwet (alles dicht om 2 uur) niet werd toegepast en veel gelegenheden 24 uur per dag openbleven heeft meegeholpen om deze indruk te bevestigen. De levenshouding van de Thais dat alles in het leven sanuk (plezierig) moet zijn was ook van invloed hierop. In 2002 en 2003 is de situatie echter zeer snel veranderd. Het aantreden van de Thai Rak Thai- partij met de zeer strikte minister van Binnenlandse Zaken Purichai Piumsombun maakte een einde aan de vrijheid. Één van de nieuwe beleidspunten was dat de Thais langer moesten gaan werken en minder uitgaan, naar het voorbeeld van het strikte Singapore. Om dit te bewerkstelligen werden prompt alle oude wetten gehandhaafd en werden er plannen ontworpen om alle gelegenheden om middernacht te sluiten. Een ander nieuw beleidspunt van de Thai Rak Thai-regering is dat men geen toeristen meer wil die naar Thailand komen voor het uitgaansleven omdat de invloed van deze toeristen zou leiden tot een verloedering van de Thaise jeugd. Dat het overmatige televisiekijken van de Thais misschien de oorzaak was, werd niet overwogen. Thai Rak Thai kondigde aan dat ze alleen nog maar toeristen naar Thailand wilden hebben die kwamen om te winkelen of voor de cultuur.
Op hetzelfde moment dat Thailand gigantisch ingreep in het nachtleven besloot de regering van Singapore het omgekeerde te doen om meer toeristen te trekken. Men besloot in Singapore om in een aantal gebieden het nachtleven 24 uur open te laten en prostituees uit andere landen (zoals Thailand) meer te tolereren. Ook zijn er stemmen opgegaan om homoseksualiteit legaal te maken. Het Thaise ministerie van cultuur, nieuw opgericht na de verkiezingswinst van de Thai Rak Thai-partij, wil precies het omgekeerde doen.
In 2004 is het uitgaansleven een stuk minder populair onder expatriates dan voorheen en waar eerst expats vanuit Singapore en Hongkong naar Bangkok kwamen voor een weekend stappen, gaan nu de expatriates uit Bangkok naar Singapore. Voor veel eigenaren van bars en disco's is het een stuk moeilijker en in de sector zijn veel ontslagen. Veel van de mensen die ontslagen zijn zijn terecht gekomen in de prostitutie-industrie.
Prostitutie:
Hoewel feitelijk onwettig, is prostitutie alom aanwezig in Bangkok, wat de stad tot een populaire bestemming voor sekstoerisme maakt. Populaire rode licht districten in Bangkok voor westerlingen zijn Patpong, Nana Plaza en Soi Cowbo. Clinton Plaza bestaat niet meer omdat er op de locatie een hotel wordt gebouwd. Behalve de gebieden voor westerlingen zijn er nog aparte gebieden waar Japanners naartoe gaan zoals Thaniya plaza en verspreide bars over de stad. De andere sekstoeristen, voornamelijk Aziaten maken veelal gebruik van de massagehuizen (Ab ob nuat), karaokebars en lounges waar ook de Thaise mannen komen. In tegenstelling tot wat de meeste mensen in de westerse landen denken, maken de bars waar prostituees zich aan westerlingen aanbieden maar een heel klein deel uit van het totale aanbod. Het overgrote deel van de bars, karaokes en lounges is alleen toegankelijk voor Thaise mannen en/of andere Aziaten; blanke westerlingen en zwarte Afrikanen worden vriendelijk doch dringend de deur gewezen.
Sinds het begin van de 21e eeuw zijn er steeds maar meer straatprostituees die voornamelijk na de sluitingstijden van de bars en disco's proberen klanten te trekken. Voor de strikte handhaving van de sluitingstijdenwet was dit, op een beperkt aantal gevallen na, een vrijwel onbekend probleem. In navolging van Japan en Taiwan bieden ook steeds maar meer Thaise studentes hun diensten aan, voornamelijk aan Thaise mannen, dit om geld te verkrijgen voor de aanschaf van luxe mobiele telefoons en kledingstukken. | 
› Bangkok