|
De Myceense beschaving was een belangrijke cultuur in Griekenland, die bestond in de late Bronstijd, van ca. 1700 tot ca. 1100 v. Chr.. Deze belangrijke pre-Helleense beschaving werd genoemd naar de Griekse plaats Mycene, waar imposante overblijfselen van paleizen en resten van andere bouwwerken uit deze beschaving gevonden zijn. In de 14e en 13e eeuw v. Chr. was Mycene ook het centrum van deze cultuur, die zich over de Peloponnesus en het zuidelijke deel van het Griekse vasteland uitstrekte. Dat wil echter niet zeggen dat dit gebied staatkundig ook een eenheid vormde.
Voor de ontdekking en de studie van de "Myceense" cultuur hebben twee amateurs zich bijzonder verdienstelijk gemaakt: de Duitser Heinrich Schliemann, die in de periode tussen 1874 en 1876 met de opgravingen begon), en de Engelsman Michael Ventris, die in 1952 het zogenaamde Lineair B-schrift ontcijferde en aantoonde dat het een vroeg stadium van de Griekse taal vertegenwoordigde.
De ontcijfering van het Lineair B heeft niet alleen aangetoond dat de dragers van de "Myceense" cultuur Grieken waren, maar ook dat hun godsdienst niet zo identiek was met de Minoïsche als men voordien steeds had aangenomen. Veel van de bekende Griekse goden werden blijkbaar al door de Myceners vereerd, wat bewijst dat de Griekse mythen en sagen grotendeels uit de Myceense cultuur stammen, wat Schliemann altijd al dacht. Zonder enige twijfel is het deze cultuur die in de Homerische epen wordt weerspiegeld...
Omstreeks 1400 v Chr. waren de "Myceners" (ook Achaeërs genoemd) sterk genoeg georganiseerd om de oversteek naar Kreta te maken, waardoor zij een einde maakten aan de Kretenzische heerschappij in het oosten van het Middellandse-Zeebekken. Zelf onderhielden de "Myceners" uitgebreide handelsbetrekkingen zowel met het Midden-Oosten als met Zuid-Italië en Sicilië. Tussen 1200 en 1100 v. Chr. kwam er vrij abrupt een einde aan de Myceense cultuur, waarschijnlijk door de inval van de Doriërs. Deze Doriërs konden het gemakkelijk winnen van de Myceners, omdat zij over superieure, ijzeren wapens beschikten, terwijl de laatsten het moesten stellen met bronzen wapens, die lang niet zo sterk waren.
Na de vernietiging van de Myceense beschaving viel de materiële cultuur in Griekenkand nagenoeg stil, en kwam het land, tussen 1100 en 800 v. Chr., in een soort van "Duistere Eeuwen" terecht.
Geschiedenis
De Myceense beschaving, die plaatsvond in Griekenland, duurde van 1600 v.C. tot 1100 v.C. In dit halve millennium is er een enorm erfgoed opgebouwd. De Myceners heersten rond 1400 v.C., mede dankzij contacten met Kreta, over een groot deel van de Middellandse Zee.
Maatschappij
De Myceense beschaving was erg welvarend. De Myceners waren een krijgsvolk en vestigden zich op vaste plaatsen, dreven handel met verschillende steden en landen en plunderden ook voor de kost. Verder bedreven ze ook landbouw.
Kunst
De Myceense kunst was minstens even fraai als de Minoïsche waardoor ze beïnvloed werd. Wie kent niet het gouden "dodenmasker van Agamemnon"? De Myceense kunst werd echter in tegenstelling tot de Minoïsche gekenmerkt door oorlogstaferelen. Het hoeft ons ook niet te verwonderen dat op de wapens van de Myceners schitterend inlegwerk gevonden werd met jachts- en oorlogstaferelen.
Architectuur
De Myceners bouwden, omdat ze zich na hun invasie in Griekenland blijvend vestigden, nederzettingen. En omdat de rijkdom van de steden groot was en omdat de Myceners in een roerige tijd leefden bouwden ze burchten en beschermden hun steden met meterdikke muren. De beroemdste Myceense burchten zijn die van Mycene en Tiryns.
De rijkdom van de steden, en dan vooral de rijkdom van de koningen van die steden, kwam tot uiting in de paleizenbouw. Het mooiste en kenmerkendste paleis is het paleis van Nestor in Pylos. Maar ook in Mycene en Tiryns staan nog ruïnes van belangrijke Myceense paleizen. Een kenmerkend onderdeel van het Myceense paleis, is het megaron, de troonzaal van de koning. De stenen huizen van de Myceners waren vaak versierd met fresco’s, evenals de paleizen.
Omdat de Myceners veel respect hadden voor hun doden gaven ze hen een eerbiedige begrafenis. Ze begroeven hun doden eerst in meterdiepe schachtgraven in de grond. Later ontstonden er kamergraven, uitgehouwen in rotsen. De rijke Myceners werden begraven in koepelgraven, de zogenaamde tholosgraven. De beroemdste koepelgraven zijn de Schatkamer van Atreus en het Graf van Clytemnestra, beiden bevinden zich in Mycene.
De Minoïsche beschaving heeft enige invloed gehad op de Myceense beschaving. De Myceense beschaving werd aan het eind van het tweede millennium voor Christus verwoest door de Doriërs. De Myceense nalatenschap op militair bouwkundig gebied was erg groot. Ondanks de wrede vernietiging van de Myceense architectuur, is er nog veel overgebleven en mede dankzij Heinrich Schliemann kunnen wij het Myceense erfgoed bewonderen.
| 